Ahilan Ratnamohan is taal-enthousiast en doorgaans bezig met het aanleren van minstens twee talen tegelijkertijd. Hoewel Nederlands hem voortdurend omringt, liet hij het lang aan de kant liggen. Tussen 2010 en 2018 – zijn eerste jaren in België – verzamelde hij een lijst van 840 hem nog onbekende woorden. Woorden die hij tegenkwam in boeken, artikels en gidsen die circuleerden in de kunstensector. Die lijst sluimerde lang in Ahilans achterhoofd, tot hij op een dag in 2020 de drang voelde zich weer op het Nederlands te werpen.

​

In Alle woorden die ik nog niet kende probeert Ahilan om alle 840 woorden van zijn lijst te gebruiken in een monoloog. Tijdens dit proces dienen er zich verschillende vragen rond taal aan; letterlijke, maar ook op maatschappelijk en politiek niveau. Waarom wil hij zijn Nederlands op dit precieze moment verbeteren? Kan een compliment eigenlijk ook kritiek zijn? Wat betekent het om een woord van Thierry Baudet te erven? En om een nieuwe woordenschat in gebruik te nemen? Zal deze monoloog überhaupt begrijpelijk zijn voor Ahilans ‘medemigranten’?